' പക്ഷിയുടെ മണം ' വീണ്ടും വായിച്ചു. ഇത് എഴുതാൻ വേണ്ടി. വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ് വായിച്ചതാണ്. കഥാസാരം മനസ്സിൽ നിന്ന് മാഞ്ഞു പോയിരുന്നു. സാന്ദർ ഭികമായി അവിടെ മരണത്തിനു പക്ഷിയുടെ മണമാണ്. വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പൊരു അവധി ക്കാലത്ത് വീട്ടിൽ ബന്ധത്തിലുള്ള ഒരു സുന്ദരി പെണ്‍കുട്ടി വന്നു. ലുങ്കിയും ,നീളൻ ബ്ലൗസും ധരിക്കുന്ന വെളുത്തു തുടുത്ത ഒരു പെണ്‍കുട്ടി. അവളെ പല തവണ ഞാൻ ചുംബിച്ചി ട്ടുണ്ട് . അവൾക്കു ' എക്സോട്രിക്കാ ' പൗഡറിന്‍റെ ഗന്ധമായിരുന്നു. വര്‍ഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടും ആ മണം അനുഭവിക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവളെ ഓര്‍ക്കും.
ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിലെ ബന്ധു വീടുകളില്‍ മരണം സംഭവിച്ചാല്‍ അവിടെ 'സുഗന്ധ ശൃംഗാരി ' തിരികളാണ് പുകച്ചിരുന്നത്. ആ മണത്തെ ഞാന്‍ ഭയപ്പെട്ടു. അതിന്റെ പാക്കറ്റ് കളില്‍ പോലും മരണ ചിത്രം പതിയിരിക്കുന്നു എന്നു ഞാന്‍ ഭയന്നു . ഒരിക്കല്‍ പോലും ഞാന്‍ ആ കമ്പനിയുടെ തിരി വാങ്ങിയിട്ടില്ല.
ചില സന്ധ്യകളില്‍ ആടില്ലാത്ത ഞങ്ങളുടെ വീട്ടില്‍ ' ആട്ടിന്‍ ചൂര് ' മണക്കുമ്പോള്‍ ഉമ്മ പറയുമായിരുന്നു , പരേതരുടെ ആത്മാക്കള്‍ വരുന്ന താണെന്ന് . എങ്ങോ വായിച്ച ഒരു സംഭവ കഥയില്‍ , ഹോസ്റ്റലില്‍ താമസിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടിക്ക് , അച്ഛന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന കുഴമ്പി ന്‍റെ മണം അനുഭവപ്പെട്ടു. അല്‍പ്പ നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ വീട്ടില്‍ നിന്ന് ആളു വന്നു കുട്ടിയെ കൊണ്ട് പോകാന്‍..........!
അച്ഛന്‍ മരിച്ചുവത്രേ .......
ഡിസംബറില്‍ കാപ്പി ച്ചെടികള്‍ പൂവിടുന്ന കാലത്ത് ഞങ്ങളുടെ നാടിനു ആ ഗന്ധമാണ്. അതിനു ഒരു കാല്‍പ്പനികത തോന്നിച്ചിരുന്നു എനിക്ക്. കാരണം എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ഒരു പ്രണയം പൂവിട്ടു തളിര്‍ത്തു കൊഴിഞ്ഞത് ആ കാലത്താണ്.
എന്റെ ഹൈന്ദവ സങ്കല്‍പ്പത്തിനു എണ്ണത്തിരിയുടെ ഗന്ധമാണ്. ഞാന്‍ അങ്ങനെയാണ് അത് അനുഭവിച്ചിരിക്കുന്നത്. അങ്ങനെ മണത്തിനു പറഞ്ഞാല്‍ തീരാത്തത്ര കഥകളുണ്ട്..........
This post is archived under
ചിന്തകൾ
മണത്തിന്റെ വഴികള്‍
മണം ഒരു ഭാഷയാണ്.
മണവും ഗുണവും അറിയണം
ആശംസകള്‍
അതെ....